Het is een proces

Zomaar wat gedachten en feiten na zes maanden taalstudie in Frankrijk:

• Parijs is leuk met kinderen! Er is altijd wat te doen, te zien, te observeren, te bezoeken. Maar eerlijk? Onze kinderen worden nog het meest blij van ‘met de trein gaan’ en in een piepklein speeltuintje spelen, ergens in een mooi park midden in Parijs. Dus regelmatig was ons uitje: met de trein richting Parijs, rondje lopen, speeltuintje zoeken, spelen en weer terug met de trein. 
• Er zijn in iedere supermarkt fijne, kant-en-klare degen te vinden voor de heerlijkste hartige taarten. En laten wij daar nu juist dol op zijn!
• Het attribuut met de meeste benamingen in ons huishouden is de knuffel van Alef. Zo gebruiken wij meestal ‘haas’, ‘de knuffel van Alef’ en soms ‘konijn’. Bij de opvang is het doudou of lapin en dat zijn de woorden die Alef zélf gebruikt.
• Alef spreekt 6 woordjes: aam (amen), dak (dankjewel), l’eau, doudou, lapin en ballon. 4 om 2 dus. Frans wint. Voor de rest brabbelt hij vooral veel en onverstaanbaar in z’n eigen dreumestaal.
• Hoe meer je de Franse taal leert kennen, hoe meer je erachter komt hoeveel je nog moet leren.
• Een taal leren gaat met ups en downs. Een hobbelige weg maar wél één die omhoog gaat! Hoe klein de stapjes soms ook lijken: achteruitgaan doe je niet. Stagneren: gevoelsmatig kan dit zo lijken, maar je hersenen zijn op zo’n moment druk bezig met het beklijven van de al opgedane leerstof. Het is een proces. Het is een proces. Het. Is. Een. Proces.
• Mozes was laatst het Nederlandse woord even kwijt voor des billes. Ja, in het Engels wist hij het wel: marbelles. Maar dat het knikkers zijn, kon hij niet opkomen. Typisch gevalletje van een woord in een bepaalde context: hij speelt ermee op het schoolplein met zijn Amerikaanse en Franse vriendjes!
• Woorden rijtjes stampen heeft weinig zin! Woorden aanleren in een bepaalde context (een tekening, een plaat, een situatie, een verhaal, een sketch) is vele malen effectiever. Wisten we al natuurlijk, maar nu we het zelf ondervinden wordt het bevestigd: contextgericht leren werkt écht het best.
• In 6 maanden tijd hebben we 9 Amerikaanse kinderfeestjes gevierd. We weten nu dat alle cadeautjes op één moment worden uitgepakt, dat we niet hoeven te eten vóór noch na de verjaardag en last-but-zeker-not-least: we weten hoe een root beer float smaakt.  Naar een mengelmoes van medicijnen en vanille. 
• De neiging om alleen naar het ‘doel’ te kijken (de taal zo goed mogelijk beheersen om in Senegal aan de slag te kunnen), was sterk aanwezig de afgelopen maanden. We hebben geleerd dat God ook juist geïnteresseerd is in het proces! Daar is Hij aanwezig, daar vormt Hij, daar scherpt Hij. 

En nu weer even naar de bruine boterhammen, hagelslag, bitterballen, Hollandse natuur, familie en vrienden!